Aankomst

Gisterochtend was ik al bezig met mijn wekker uit te zetten toen ik mij ervan bewust werd dat het half 5 was en ik op moest staan om me klaar te maken voor de reis naar Suriname. Met z’n 5en in de auto gepropt zijn we naar schiphol gereden. Daar aangekomen zag ik Evelien met haar uitzwaaicomité. Nina en Marleen arriveerde een kwartiertje later. Nu konden we gaan inchecken, mijn koffer was precies 25 kilo en de handbagage had nog net 100 gram bij gemogen. Terwijl Evelien en Maya er toch wat overeen zaten was dat geen probleem, waar had ik me die dag daarvoor dan zo druk overgemaakt???
We hadden nog 3 kwartier voor we door de douane moesten, dus nog eerst even wat drinken. Daar werd mijn uitzwaaicomité verder uitgebreid, door vrienden en familie. Wat lief dat jullie er allemaal waren! Om half 9 was het tijd voor het afscheid, dat ik daar zo rustig onder bleef was voor Jolinde onbegrijpelijk. Ik laat het allemaal maar over me heen komen, op naar het avontuur.
Het vliegtuig was een dubbeldekker, wist niet eens dat dat bestond. Eenmaal opgestegen voelde we pas hoe moe we waren. Veel uurtjes hadden we ons laatste nachtje dan ook niet meer geslapen. Dus dat werd een alle mogelijke houdingen onze ogen dicht houden en hopen dat we in slaap vielen. Met al het eten dat we kregen hebben we de lange vlucht toch overleefd.
Bij de landing zagen we dat het regende: daarvoor zijn we niet zo ver gevlogen! Het was lang wachten op de koffers. Evelien en ik gingen maar alvast opzoek naar onze taxichauffeur. Hele hekken vol met mensen erachter, het leek net een getto. Er werden ons al direct allerlei taksi’s aangeboden. Evelien zag al vrij snel een bordje met ‘Steff’ erop. Marleen en Nina kwamen er ook al vrij snel aan, onze bagagekarretjes werden overgenomen en daarna wilde ze hier natuurlijk geld voor hebben. We zaten in de taxi bij twee gezellige chauffeurs. Ik keek mijn ogen al uit tijdens deze rit. Het leek net of ik bij ‘geef nooit op’ in dat gat was gesprongen, de tv in. Vooral toen Nina riep: ‘Kijk, die kindjes zijn allemaal naakt!’
In Paramaribo zijn we lang de stageschool van mij en Marleen gereden. Ik weet nog niet zo goed wat ik hiervan moet verwachten, ik ben erg benieuwd. Nu reden we naar ons appartementje: spannend! Gelukkig zag het er allemaal erg goed uit. Lekker airco op de slaapkamer, een kluisje en de tuin ziet er ook goed uit. Morgen krijgen we het 2de appartement erbij, nu zitten we nog even met z’n 4en bij elkaar.
We zijn eerst wat boodschappen gaan doen en nog wat gegeten. Het personeel werkte al echt op z’n Surinaams: alles op het gemakje! Weer thuis aangekomen ontdekten we al twee huisdieren te hebben. Twee salamanders die van ons direct de twee namen ‘Henk en Gert” kregen. De douche heb ik al uitgeprobeerd, een lange douchebeurt zat er niet in: koud!
Dat een jetlag niet bestaat is onzin. Want na onze slaap uitgesteld te hebben tot 9 uur ’s avonds werden we ook weer om 5 uur wakker. Verplicht toch maar tot een uur op half 8 in ons bedje blijven liggen. Nu net lekker een ontbijtje gegeten met een eitje en internet aangesloten op onze laptops. Zo meteen gaan we verder Paramaribo ontdekken.

Mijn adres hier is:
Van Roosmalenstraat 1
Rainville, Noord-Paramaribo.

Bedankt nog allemaal voor de lieve telefoontjes, kaartjes en berichtjes!